Fully in Love:) (Olne Spa Olne 1 April 2012)

Alweer eens wakker voor de wekker al was het een millimetersprint,ongeveer een band dikte want zodra ik mijn open ogen had begon die te jengelen alsof hij protesteerde alsof ik van mijn lijn afweek tijdens te sprint.Al gauw werd ik wakker uit mijn ochtendroom en zag dat het alweer vijf uur was! wat een tijd!
Eten omkleden en de fiets op naar Pap om daar weg te rijden om kwart op zes met gevoelsmatig min zes:).

Flip reed met ons mee en we zouden Ben Slenter en Kaj met idem achternaam treffen op de wedstrijd.Ook was Harry Rasing aanwezig die er weer eens strak opstond in onze teamkleding.
Om half negen luide het startschot en we reden weg met een snelheid dat meer weg had van een wegkoers.Maarja toen dacht ik dat kan ik ook tot een bepaalde moment want door de kou wilde ik niet te hard van start gaan en mezelf daarna opblazen.Zoals gepland hield ik mijn eigen tempo constant vast en dat liep lekker!
Waardoor het vooral zo lekker liep is dat ik de wedstrijd ben gereden op een Epic FSR, (Fully).Bergop super stijf en in de afdalingen werken de veringen lekker voor meer controle en snelheid.Zeker omdat ik niet de meest technische daler op de mtb ben geeft de Epic een heel vertouwd gevoel.Zo is er FULLY LOVE onstaan afgelopen zondag!
Nu weer even terug naar de wedstrijd.Toen we in Soiron een asfalt klim opreden heb ik in het laatste steile stuk van de klim de eerste -25 man laten wegrijden omdat ik voelde dat het tempo zo in het begin iets te hoog voor mij was.Na een aantal kilometer kwam Harry Rasing dan aansluiten is zo een beetje altijd hetzelfde scenario Harry komt aansluiten we rijden een stukkie samen en dan rijd hij door en zie ik hem nooit meer terug.Leuk voor mij was dat het deze keer eens andersom was.Op de klimmetjes reed ik altijd weg van het groepje waarbij ik zat en op de asfalt stukken kwamen ze dan weer aansluiten.Na de tweede keer de klim door het bos bij Pepinster gehad te hebben en de steile kant van de Drolenval was ik dan alleen on route.Uiteindelijk werd ik dan 15de in een wedstrijd van 75 km met bijna 2000 hoogtemeters 3uur en 14 minuten.

Bart Brentjens Challenge 2011

Zondag was het dan weer zo ver . De Bart Brentjens Challenge 2011 ging van start! Voor mij de laatste van het seizoen en omdat ik een beetje in een motivatie crisis zat keek ik een beetje uit naar het einde van het seizoen. Dit seizoen was erg succesvol voor mij met aardig wat ere plaatsen en 2 keer podium (derde en een overwinning) ben ik erg tevreden! De vermoeidheid is vooral toe te schrijven aan de uren training het koersen en dan er een fulltime baan bij hebben . Op een gegeven moment is er rust nodig om volgend seizoen weer te vlammen !

Om tien uur gingen wij van start  met aan de start Bert Toma (Masters 40+) ,Daniel Pasmans en Ingo Hillburger (Masters 30+) ,Harry Rasing ( Toertocht) en ik natuurlijk (Amateurs/Funklasse).
Vanaf de start ging het al volle bak en ik reed al gauw mijn vader en Ingo voorbij  ik kreeg het toch al na 40 km moeilijk en omdat de motivatie toch al niet zo bijster goed was was elk pijntje al een reden om er nog minder zin in te hebben. Ik ben niet van het opgeven alleen als het echt niet meer kan! Na de eerste verzorging van Ben Slenter die langs de kant stond voelde ik al dat het wel heel moeilijk ging worden voor mij! Na de tweede verzorging trok ik een droog shirt aan en Ben zei dat Daniel nu nog maar een minuut voorsprong op mij had . Dat motiveerde weer ik had een richtpunt! Maar toen gebeurde het. Achter Gulpen reed ik een dikke scheur in mijn Band en ik had maar 1 binnenband bij me om me te behelpen. Toen had ik het helemaal gezien ik repareerde de band en tijdens het fixen van het probleem zag ik nog iemand keihard op de mergelgrond smakken. Gelukkig liep het nog goed af voor die kerel!


Daarna ben  Ik over de weg naar de finish gereden omdat ik bang was om weer lek te rijden en omdat ik nu echt geen motivatie meer had om door te rijden. Harry Rasing reed een super tijd hij haalde me eerder in de rit al in en toen kon ik ook echt niet inpikken bij hem klasse Harry! Mijn vader reed de rit in vijf uur en twee minuten dit met een ketting breuk en een val in een afdaling ! Daniel Pasmans haalde de Brentjens Challenge in vier uur en 45 minuten en Ingo Hillburger had ook niet zo een geweldige zondag als net ik ! :)

Vanaf nu zal Philipp weer bloggen over zijn wedstrijden in de Mulleners Vastgoedcup. Ikzelf ga aan een kleine pauze beginnen en weer opbouwen naar het nieuwe seizoen! Dat doe ik weer samen met Ton Willemsen in zijn krachthonk om weer alle spieren te stimuleren daarna gaat de fiets weer de hoofdrol spelen in mijn activiteiten! Bedankt aan alle trouwe lezer en voor de leuke commentaren op mijn blog tot gauw weer ! Ik zal altijd wel wat teksten blijven posten dus hou het in de gaten !

Groeten Lars

Verslag Mullenersvastgoedcup Nederweert-Eind

Vandaag de grote dag.

Ik mocht op een 29er testbike de wedstrijd gaan rijden. Na één keer getest te hebben wist ik het wel, de ideale fiets voor de wedstrijd.

De weersverwachtingen waren niet al te best, maar met die 29er heb je toch meer grip, zelfs met zomerbanden.

Voor de zekerheid toch mijn 26er fiets meegenomen.

De start was weer geweldig, iedereen was nog aan het kletsen toen er iemand van de jury op zijn fluitje blies, zonder waarschuwing.

Ik merkte dat ik iets meer moeite had om weg te komen, maar ik kon in het zandgedeelte goed fietsen met die grote wielen dus haalde ik er een paar in.

De eerste ronde kwam ik als 11^e door.

Het ging mij iets te langzaam in dit groepje, dus demarreerde ik op een goed lopend stuk vlak voordat wij het bos in moesten.

Dit ging goed en het groepje was gezien.

Voor mij reed de volgende renner die ik wilde inhalen. Na een aantal ronden samen gefietst te hebben, reed ik hem op hetzelfde stuk als eerst voorbij om hem daarna flink achter mij te laten.

Ik lag op een 9^e plek. Voor mij was een te groot gat om nog iemand in te halen, achter mij kwam ook niemand meer.

Tevreden over de fiets en mezelf kon ik weer naar huis te rijden(met de auto).

Even een aantal voordelen van de 29er:

-          goede grip

-          rolt fantastisch over slecht lopende stukken(kuilen, hobbels)

-          stuurgedrag is niet veel anders dan een 26er(vind ik)

-          comfortabel

Ik ben overtuigd van deze voordelen en hoop dat ik nog eens deze fiets kan lenen voor een wedstrijd.

Volgende week naar Horst.

Groetjes Philipp